Door Jos de Jong - NLMagazine Maatschappij - Niemand, maar dan ook (vrijwel) niemand van de bevolking van wat voor land dan ook, zit te wachten op oorlog. Burgers in alle landen willen vrede, of je nu in Oekraïne leeft of in Rusland, in Jemen of in het Midden-Oosten. Niemand van elk enigszins weldenkend mens wil gedonder en bemoeienis met allerlei agressieve calamiteiten die van hogerhand worden opgelegd.
Oorlogen worden gevoerd op indicatie/bevel van de politiek, van chantage, van corrupte regeringsleiders die zo nodig moeten laten zien wie ze zijn, van macht en machtsmisbruik, van manipulatieve machtshebbers, van geweldenaren en dictators, van financieel ‘welgestelde’ personen/organisaties/autoriteiten die financieel niets te klagen hebben en van machtswellustelingen die zo nodig behoefte hebben aan landje-pik en daar maar al te graag een financieel slaatje uit willen en kunnen slaan. Kijk naar de wapenindustrie waar bedrijven hetzelfde oorlogstuig leveren aan bezetters en verdedigers van een land. Wat een corrupt zooitje!
Altijd maar meer, meer en meer met oorlog en ellende als gevolg.
Schijnheilig Nederland
Nederland is dan weliswaar niet daadwerkelijk fysiek in oorlog, maar het doet me pijn om te zien dat Nederland desondanks toch indirect vrolijk meedoet aan oorlogsvoering. Oké, we leveren wel geen soldaten die de meute een kopje kleiner moeten maken, maar we doen schijnheilig en huichelachtig mee door wapentuig te leveren aan landen die ons op wat voor wijze dan ook, economisch voordeel kunnen opleveren en aldus ‘dienen te worden beschermd’.
Economisch eigenbelang
Oekraïens graan en inherente basisproducten zijn belangrijk voor ons, zeker de Nederlandse Staat er alles aan doet om onze eigen voedselproductie te stagneren door boeren het mes op de keel te zetten om hun bedrijven (in ruil voor Staatsgeld c.q. door de bevolking betaald belastinggeld) op te zeggen zodat we weer fijn huizen kunnen bouwen op hun grond en aldus blijkbaar voedselimport prevaleren boven eigen lokale Nederlandse productie. Daarom kiest Nederland partij voor een voor Nederland economisch zo belangrijk land en vaardigt vervolgens boycotten uit tegen alles wat ook maar enigszins Russisch kan zijn. Het is toch eigenlijk te gek voor woorden dat de Nederlandse regering Oekraïne steunt puur vanuit eigenbelang.
Ik heb helemaal niéts tegen Oekraïne, geloof me, ábsoluut helemaal niks, maar persoonlijk heb ik ook helemaal niéts tegen Russische staatsburgers waarvan er ongetwijfeld, net als in Oekraïne maar heel weinig zijn, die het fijn vinden om oorlog te voeren en gigantisch veel medemensen af te slachten. Of je nu Russisch bent of Oekraïner, we zijn allemaal mensen en willen allemaal (muv machtswellustelingen) alleen maar vrede, waar je ook gehuisvest bent, in Oekraïne of in Rusland, in Jemen, het Midden Oosten of wáár dan ook.
Huichelarij
Dat geldt schijnbaar niet voor onze Nederlandse de overheid. Zonder de bevolking er ook maar enigszins in te betrekken, besluit de Nederlandse Staat om miljarden euro’s te ‘schenken’ aan Oekraïne terwijl we dit geld in Nederland zo goed kunnen gebruiken voor maatschappelijke en puur Nederlandse aangelegenheden ten faveure van de Nederlandse bevolking. Nederland levert niet alleen hulpgoederen, maar ook krankzinnig veel geld en enorme hoeveelheden boosaardig wapentuig in de vorm van tanks, drones, munitie, vrachtwagens en ontmijningsuitrusting; alles om in Oekraïne mogelijke Russische infiltratie te doen stoppen.
Want, stel je toch eens voor dat wij voor graan en andere basisbehoeften voor onze voeding afhankelijk zouden kunnen worden van bv Rusland of van wat voor willekeurige buitenlandse mogendheid dan ook, omdat de Nederlandse Staat ooit zo dom is geweest het bouwen van huizen te laten prevaleren boven eigen lokale voedselproductie bestemd voor de Nederlandse bevolking. Dat is het laatste wat onze overheid wil omdat Oekraïne in dat opzicht financieel veel lucratiever is en dus geven we aanmerkelijke sommen geld aan de partij die, economisch gezien, het meest belangrijk voor ons is.
Het is dan ook eigenlijk te zielig voor woorden dat gemeenten (en tot voor kort ook vele Nederlanders) de Oekraïnse vlag ten top hesen om te laten zien dat wij dit land steunen. Is hier ècht wel over nagedacht, vraag ik me dan af. Hoe halen gemeenten dat in hun hoofd zonder objectief onderzoek en zonder daarvoor de lokale en nationale bevolking te raadplegen. Heemstede is ook een van die gemeenten die niet wist hoe snel ze de Oekraïense vlag moest ophangen om solidariteit te betuigen. Waarom is mij nog steeds niet duidelijk. Prevaleren wij als vredelievende burgers nu ineens Oekraïners boven Russen? Waar slaat dit op! Het gaat om búrgers, van welk land dan ook, allemaal burgers die geen oorlog maar vrede willen. Mag je dan wel zo’n stelling innemen….
Niemand wil oorlog, ook de Russen niet! Waarom zijn Russische vluchtelingen niet welkom in Nederland en stellen wij alles in het werk om juist Oekraïense vluchtelingen te voorzien van een onderkomen en geven we hen geld om te overleven. Waarom stellen we ons in Nederland ook niet open voor Russische vluchtelingen/burgers die net als de Oekraïense bevolking de schurft hebben aan alles wat oorlog is. Of herhaalt de geschiedenis zich toen we na de tweede wereldoorlog álle Duitsers, goed of kwaad, uitscholden voor Moffen. Bestaat er al een scheldwoord voor de Russen? Ik hoop van niet!
Weet je wat óók zo erg is? Landen die in de voorste ruimte van vliegtuigen zijn geladen met grote pakketten noodzakelijk voedsel voor een land in oorlog, maar die in het achterste deel van datzelfde vliegtuig zijn volgeladen met oorlogstuig bestemd voor dezelfde bevolking om elders mensen af te slachten. Echt absoluut te grijs voor woorden!
Landje-pik is al zo oud als Christus en dus is oorlogvoering schijnbaar belangrijk. In tijden van oorlog is er echter geen sprake meer van democratische inspraak en is dictatuur een normaal gegeven geworden. Niemand van de soldaten dat (dictatoriaal) wordt gedwongen om oorlog te voeren, voelt zich geroepen om in het belang van landje-pik, hun medemens ‘af te maken’. Waar zijn we toch in vredesnaam mee bezig!
Wat kunnen we hieraan doen! Een eenvoudige vraag maar ongetwijfeld een moeilijk antwoord. Als burger kun je protesteren tot je een ons weegt, je komt even op het journaal en als het een beetje meezit, haal je de voorpagina van de krant. Maar wat gebéurt er met al die door grote delen van de bevolking tentoongestelde anti-oorlog campagnes…. Om ons ‘gerust te stellen’ (of uit eigenbelang) gaat er dan misschien weer eens een minister naar een rampgebied om toch vooral medeleven te tonen, maar daar houdt het ook mee op.
Kort geleden las ik een veelzeggende spreuk. ‘Het kwaad zal altijd zegevieren als goede mensen besluiten niet in te grijpen’. De vraag die velen echter bezighoudt is: hoe, hoe doen we dat!
Wie het als goed mens weet, mag het zeggen!
Jos de Jong
