NLMagazine Politiek & Maatschappij – Van het internationale klimaatakkoord van Parijs tot de Regionale Energie Strategie in Nederland, de fundamenten voor al deze plannen zijn terug te vinden in de Sustainable Development Goals (duurzame ontwikkelingsdoelen) van de Verenigde Naties.
Die SDG’s, vastgelegd in 2012, zijn omarmd door 193 landen (inclusief Nederland) en worden niet alleen ingezet voor klimaatdoeleinden, maar dienen bijvoorbeeld ook als blauwdruk voor het beëindigen van armoede, toegankelijkheid van onderwijs voor iedereen, gendergelijkheid en sanitaire voorzieningen. Zo zijn er in totaal 17 van dergelijke duurzaamheidsdoelstellingen vastgelegd die onze wereld moeten gaan verbeteren.
(Zie link naar de website van de Verenigde Naties https://sdgs.un.org/goals)
Voor veel mensen zijn deze SDG’s nog niet zo bekend, maar zij ondersteunen de realisatie van de zogenaamde 2030-agenda, die ook is omarmd door het World Economic Forum. Daar komen ook kreten als ‘Build Back Better’ vandaan en de vaak gehoorde term ‘The Great Reset’. En om de set met termen compleet te maken voeg ik daar ‘The Green Deal’ aan toe, die de veelomvattende plannen omvat voor vergroening en verduurzaming van Frans Tiimmermans voor Europa. Je ziet dat ook in Brussel de duurzaamheidsdoelstellingen van de Verenigde Naties stevig zijn omarmd...
Wat betekent dit voor Nederland?
Sinds de vaststelling in 2012 van deze duurzaamheidsdoelstellingen zijn talloze instellingen (Non Governmental Organizations – NGO's) en nationale regeringen ertoe overgegaan om een of meerdere SDG’s ook op hun agenda’s te zetten. In Nederland worden deze standpunten vooral omarmd door partijen als D66 en Groenlinks en die zie je dan ook terug in hun partijprogramma’s.
Ook (demissionair) premier Rutte roept inmiddels ‘Build Back Better’ (zie onderstaande link naar Youtube) en Ed Nijpels is voorzitter van Het Klimaatberaad, het coördinerend overlegorgaan om tot een nationale klimaat aanpak te komen. Het Klimaatberaad bestaat uit voorzitters van de sectortafels en maatschappelijke organisaties, medeoverheden en niet-gouvernementele organisaties. Saillant detail is dat deelname van burgers in dit soort organisaties is ondergesneeuwd en dat vooral (ex) politici en ambtenaren de agenda’s van deze organisaties bepalen; overigens meestal geheel in lijn met de SDG’s van de Verenigde Naties.
Filmpje Mark Rutte
Een uitvloeisel in Nederland van de internationale duurzaamheidsdoelstellingen is Het Klimaatakkoord uit 2019 dat weer heeft geleid tot de opzet van de Regionale Energie Transitie (https://www.regionale-energiestrategie.nl/home/default.aspx). Samenwerking tussen centrale- en regionale overheden staat hierin centraal.
Wat wederom opvalt is, dat tijdens de verkiezingscampagne van de afgelopen maanden vaak iets werd geroepen over de klimaatcrisis en dat we snel van het gas af moeten vanwege de CO2-problematiek. Wat echter uitbleef, was een realistische aanpak met een kosten-baten analyse en wie straks de rekening betaalt voor al deze duurzaamheidsdoelstellingen.
De kans is groot, dat de belastingen op energieconsumptie de komende jaren verder oplopen omdat onze overheid zowel de staatsschuld moet terugbrengen als honderden miljarden moet investeren in de klimaatdoelstellingen uit ‘ons’ klimaatakkoord.
En dan vergeet ik voor het gemak onze garantstellingen aan Brussel voor de uitgifte van Eurobonds en de (on)houdbaarheid van de Euro. U voelt vast al aankomen wie deze rekeningen gaat betalen...
French Paulitz
