NLMagazine Topsport - In het eerste deel van mijn reeks artikelen heb ik kort verteld over mijn wedstrijdseizoen in 2021 met als hoogtepunt mijn winst van de Ironman 70.3 in Maastricht. De resultaten waren mooi, maar de weg ernaartoe ging met ups en downs. Mijn geduld en aanpassingsvermogen werden danig op de proef gesteld door de coronapandemie. De wedstrijdplanning die ik met mijn coach (Lionel Wille, www.FerrumEndurance.com) had opgesteld, kon van tafel; wedstrijden werden geannuleerd of verplaatst. Ondanks dat bleven we denken in mogelijkheden. Dit resulteerde uiteindelijk toch in een bijzonder mooi seizoen.
Ironman 70.3 Maastricht
In augustus 2021 was het zo ver. Tijd voor de eerste halve triatlon sinds twee jaar. Eindelijk mocht ik weer en dat in mijn favoriete stad, Maastricht. Van oorsprong kom ik uit Limburg en er is niks fijner dan racen met het thuisfront langs de kant. Wel in beperkte mate door de coronarestricties. Tot het laatste moment bleef het spannend of de wedstrijd doorgang zou vinden, niet alleen vanwege Corona, maar ook vanwege de overstromingen die Limburg teisterden. De dag voor de start werd aangekondigd, dat het zwemmen werd vervangen door vijf kilometer hardlopen. Dat is óók triatlon, je aanpassen aan de nieuwe situatie en er vol voor gaan. Aangezien zwemmen mijn meest uitdagende onderdeel is, zou dit in mijn voordeel moeten zijn. Ik had al een paar dagen last van een pijntje, dat vaker ontstaat als ik zenuwachtig ben voor een wedstrijd. Ik probeer hier niet op te focussen, hoe moeilijk dat ook voor me is. Vlak voor een wedstrijd kan ik me druk maken om de kleinste dingen.
Het voordeel van een thuiswedstrijd is dat ik bij mijn ouders kon overnachten. Ik kende het parcours goed. Minder risico op verkeerd fietsen of zelfs een rondje te veel fietsen. Ja, dat is mij ooit gebeurd! Toen de wedstrijddag eenmaal was aangebroken, was ik op van de zenuwen. Ik had er erg veel zin in. Geen idee wat ik van mezelf kon verwachten. Een ding wist ik zeker: Ik ging er vol voor!De eerste 5 kilometer verliepen soepel wellicht mede door de vele bekende gezichten langs het parcours. Ik kwam al snel in mijn ritme. Ik kreeg wel last van mijn buik, want voeding is een enorme uitdaging bij zo’n lange intensieve inspanning. Toen ik aan de halve marathon begon, lag ik 3de. Ik dacht dat ik niet kon winnen, dus ik focuste op mijn eigen tempo. Na 15km. lag ik 2de begreep ik van de toeschouwers. Dit werd ook opgevangen door een aardige medetriatleet die naast me liep en me begon aan te moedigen. Ik dacht alleen maar aan zo hard mogelijk rennen. De laatste vijfhonderd meter voor de finish riep een vriendin dat ik 20 seconden achter lag op nummer 1. Ik dacht niet na en rende gewoon zo hard mogelijk naar die finish. Nou, dát heb ik geweten. De wereld leek te draaien en ik zag zwart voor m’n ogen. Ik had alles gegeven en ik kon niet geloven dat ik toch had gewonnen. Het besef kwam echt pas later. Toen ik een mooie Breitling kreeg uitgereikt en op het podium mocht staan. Dat beviel me héél erg goed en dat smaakte naar meer!
Ironman 70.3 Duisburg
Na mijn wedstrijd in Maastricht, had ik niet echt hoge verwachtingen in Duisburg. Eigenlijk was mijn seizoen al geslaagd. Bovendien was ik na Maastricht een periode ziek geweest, waardoor ik niet optimaal naar Duisburg toe kon werken. De omstandigheden in Duisburg waren hier ook aanmerkelijk minder goed dan gehoopt. De hele dag in de stromende regen. Duisburg heeft een snel parcours, maar door de kou en de natte gladde wegen kon ik daar geen optimaal gebruik van maken. Regen is niks voor mij; doe mij maar 30 graden en zon. Maar ook dát hoort bij triatlon. Al die onverwachte omstandigheden maken het juist zo uitdagend. Het is onmogelijk je overal op voor te bereiden. En dus maakte er het beste van.
Met zwemmen had ik 5 minuten verloren op de nummer 1. Met een kleine achterstand begonnen we aan het fietsen. Doordat ik in een latere zwemgroep was gestart dan mijn concurrente, moest ik tijdens het fietsonderdeel door het deelnemersveld fietsen. Met veel fietsers op het parcours betekent dit slalommen. Dit kost altijd veel tijd en zorgt ervoor dat je niet in je ritme komt. Mijn concurrente fietste voor deze groep uit. Na het fietsonderdeel was mijn achterstand maar liefst twaalf minuten. En dus kwam het aan op het hardlopen, mijn sterkste onderdeel!
Ondanks de kou vond ik hier beter mijn ritme. Van toeschouwers hoorde ik na 10 kilometer dat ik inliep op de nummer 1. Mijn tempo werd hoger en mijn tegenstander vertraagde. Even leek het of ik haar nog kon inhalen. Ze wist echter in de laatste kilometers toch te versnellen en ik kon het verschil niet meer overbruggen. Ik heb 6 minuten kunnen goedmaken bij het hardlopen. Helaas niet genoeg voor de winst! Met een mooie 2de plek was ik heel tevreden, zeker gezien de omstandigheden. Dit jaar wil ik revanche en hoop ik in Duisburg te racen onder betere omstandigheden.
Ondersteuning en support
Door de toenemende populariteit van triatlon en mijn recente prestaties, groeit de aandacht voor deze adembenemende en veelzijdige tak van sport. Om optimaal te presteren, zoek ik dan ook bedrijven die mij ondersteunen en met mij willen samenwerken. Zo verhoogt bijvoorbeeld een plekje op mijn racesuit uw naamsbekendheid en zorgt voor een positieve bijdrage aan het imago van uw organisatie. Logisch dat uw hierdoor veel extra aandacht krijgt.
Wilt u ook de aandacht trekken met bijvoorbeeld een logo op mijn racesuit? Heeft u een leuk idee, laat het dan vooral weten en stuur dan een mailtje naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of neem een kijkje op mijn website www.kyrameulenberg.com .
Uiteraard sta ik ook open voor andere manieren van samenwerking.
