Het World Economic Forum – Hoe zit dat eigenlijk?

Overigens fronsen de wenkbrauwen bij velen niet alleen vanwege de titel van zijn boek, maar ook vanwege het optreden van Klaus Schwab en de wijze waarop hij de pers te woord staat. Hij lijkt rechtstreeks weggelopen uit een James Bond film en zou gemakkelijk kunnen doorgaan voor de eeuwige Bond rivaal Ernst Stavro Blofeld, hoofd van de misdaadorganisatie SPECTRE. Maar daarmee doen we de man te kort, vandaar deze bijdrage over zijn geesteskind ‘Het World Economic Forum’.

Het World Economic Forum - Historie
In januari 1971 organiseerde Klaus Schwab, een 32-jarige technisch ingenieur en econoom uit Duitsland, een Europees Management Symposium in het congrescentrum van Davos voor 450 genodigden uit het bedrijfsleven en onder auspiciën van de Europese Commissie. Het doel van deze bijeenkomst was dat Europese bedrijven kennismaakten met Amerikaanse managementmethoden.

Het succes van deze eerste bijeenkomst leidde tot de oprichting van de non-profit organisatie ‘World Economic Forum’ waarmee de jaarlijks terugkerende bijeenkomsten in Davos waren geboren. Niet lang daarna werden naast zakenmensen, ook regeringsleiders en politici uitgenodigd en werd Davos een jaarlijks terugkerend evenement waar regeringsleiders hun politieke belangen kunnen inbrengen. Zo werden Nelson Mandela en de Zuid-Afrikaanse president De Klerk in 1992 bij elkaar gebracht en bespraken PLO-topman Yasser Arafat en de Israëlische minister Shimon Peres in 1994 de mogelijke oplossing voor de Gazastrook.

Het doel van het W.E.F. is bedrijven, politici, wetenschappers en andere prominente figuren uit de cultuursector en maatschappelijke organisaties samen te brengen en te werken aan een gezamenlijke agenda op wereld-, regionaal- en lokaal niveau. Daarbij stelt het W.E.F. volledig onafhankelijk te werk te gaan en noch politieke, noch economische of nationale belangen te vertegenwoordigen.

Het W.E.F. streeft naar publiek-private samenwerking op mondiaal niveau en claimt dat de wereld het meest gebaat is bij bestuur door een zelfgekozen coalitie van multinationals, nationale regeringen en maatschappelijke organisaties (zoals de V.N. en andere NGO’s), ook wel ‘stakeholders’ of belanghebbenden genoemd. Via publicaties op hun website over ‘The Great Reset’ en ‘Global Redesign’ worden deze ideeën verder uitgewerkt en concreet gemaakt.

De rechtvaardiging voor de uitwerking van deze ideeën is onder andere de financiële crisis van 2008 en de COVID-19 pandemie van 2020. Beide crises tonen volgens het W.E.F. aan dat een lokale aanpak niet langer volstaat en dat een globale aanpak een absolute noodzaak is dergelijke crises in de kiem te smoren of liever nog, te voorkomen.

Een belangrijke vraag die dan rijst is natuurlijk: ‘Willen burgers zo’n zelfgekozen wereldregering’?

Leden van het W.E.F?
Het W.E.F. wordt bestuurd door oprichter en voorzitter Klaus Schwab die wordt bijgestaan door een raad van advies bestaande uit politici en bestuurders uit het bedrijfsleven, de academische wereld en het maatschappelijke domein (NGO’s). Bekende namen zijn Christine Lagarde (directeur van de E.C.B.), Al Gore (ex vice president van de VS en milieuactivist), Ursula von der Leyen (voorzitter Europese Commissie), Larry Fink (bestuursvoorzitter van Blackrock) en Marc Benioff (oprichter en voorzitter van Salesforce).

De organisatie bestaat verder uit ongeveer 1.000 leden die, afhankelijk van hun partnerstatus, jaarlijks een contributie verschuldigd zijn die varieert van ruim €60.000 per jaar voor een individueel lidmaatschap tot ruim €600.000 per jaar voor een strategisch partnership. Via https://www.weforum.org/partners/ krijg je een goed overzicht van alle betrokken partners.

Behalve het hoofdkantoor in Geneve, beschikt het W.E.F. over kantoren in New York, Bejing en Tokyo en in 2016 werd in San Francisco het ‘Center for the Fourth Industrial Revolution’ geopend, (een verwijzing naar het boek waarin Klaus Schwab zijn visie op onze toekomst beschrijft).

Een belangrijk onderdeel van het W.E.F. wordt gevormd door ‘Het Forum van Young Global Leaders’. Om hiervoor in aanmerking te komen identificeert het W.E.F. ‘s werelds meest veelbelovende leiders onder de 40 jaar die innovatie stimuleren voor positieve verandering in het maatschappelijk middenveld, kunst, cultuur, de overheid en in het bedrijfsleven. Dit forum bestaat sinds haar oprichting in 2004 inmiddels uit ruim 800 leden. Bekende namen zijn die van Emmanuel Macron, Mark Zuckerberg, Leonardo DiCaprio, Larry Page en Sebastian Kurz.

Deze geselecteerde nieuwe ‘Young Global Leaders’ worden 5 jaar lang door het W.E.F. meerdere keren per jaar samengebracht en werken samen aan projecten die van belang zijn in de publiek-private samenwerking waar het W.E.F. naar streeft. Na 5 jaar blijven zij als ‘alumni’ verbonden aan het forum en bekleden allerlei topposities in het bedrijfsleven, de publieke sector en het maatschappelijk domein.

Davos - Het belangrijkste evenement ter wereld?
Het bekendste en jaarlijks terugkerende evenement dat het W.E.F. organiseert, vindt al sinds de oprichting plaats in Davos. Daar treffen alle bestuurders van de 1.000 partnerorganisaties elkaar, vele regeringsleiders en vertegenwoordigers van maatschappelijke- en kerkelijke organisaties en de academische wereld. Om de wereld te informeren over het belang van deze bijeenkomst, zijn er ook ieder jaar ongeveer 500 journalisten uit de hele wereld aanwezig die overigens niet bij alle bijeenkomsten welkom zijn.

Oh ja, mocht u overwegen een keertje af te reizen naar Davos om aan te schuiven? Helaas, het evenement is alleen toegankelijk wanneer je een uitnodiging van Klaus Schwab hebt ontvangen en je jaarlijkse contributie hebt betaald…

Tijdens de laatste bijeenkomst in 2020 verwelkomde het W.E.F. ruim 3.000 deelnemers. Daarbij valt op dat het merendeel van deze bezoekers mannen zijn met een gemiddelde leeftijd van 54 jaar. Ruim de helft van de deelnemers is afkomstig uit het bedrijfsleven, de andere helft bestaat uit regeringsleiders en bestuurders van NGO’s, de cultuur- en filmwereld en vertegenwoordigers van de media. Terwijl tijdens de eerste bijeenkomsten in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw de meeste deelnemers uit de wetenschappelijke wereld afkomstig waren, zijn er tegenwoordig nog maar enkele tientallen academici welkom in Davos. Zou dat wellicht een financiële reden hebben?

De reputatie?
Het W.E.F. stond tot een jaar of 20 geleden vooral bekend om het jaarlijkse evenement in Davos en daar werd door de media nog niet veel aandacht aan besteed. De laatste jaren echter, is de invloed van het W.E.F. stevig toegenomen, is Klaus Schwab onder andere door zijn boeken een bekende figuur geworden en zijn er wat scheurtjes gekomen in het keurige imago van het W.E.F.

Zo bleek dat in 2020 ruim 1.300 privéjets af en aan vlogen om de vele hoogwaardigheidsbekleders naar Davos te brengen, terwijl duurzaamheid en het klimaat prominent op de agenda staan.

Vervolgens bleek dat bepaalde kranten niet welkom waren (o.a. Frankfurter Allgemeine) omdat zij kritische kanttekeningen plaatsten bij de financiële rapportage van het W.E.F.
Uit onderzoek bleek, dat de stichting niet transparant was m.b.t. een bedrag van ruim € 260 miljoen aan bezittingen en dat er dubieuze grondaankopen hadden plaatsgevonden.

Verder werd ook melding gemaakt van het riante salaris dat de heer Schwab jaarlijks ontvangt
(1 miljoen Zwitserse Franken) en er zijn verdenkingen dat de familie Schwab deelneemt met stevige investeringen in bedrijven waar het W.E.F. op haar beurt weer een relatie mee heeft.

Ook de Suddeutsche Allgemeine Zeitung maakte in 2004 melding van malversaties waardoor de CEO van het W.E.F. moest opstappen.

Built Back Better, Agenda 2030 en The Great Reset – Complot of realiteit?
In 2019 ontstond ophef over de innige banden van het W.E.F. met de Verenigde Naties. Dat betreft vooral de groeiende invloed van multinationals dankzij het partnership tussen de V.N. en het W.E.F. Immers, de invloed van multinationals in het W.E.F. sijpelt een-op-een door in de Verenigde Naties waardoor sprake lijkt te zijn van ‘Privatized Global Governance’, de door het W.E.F. zo gewilde publiek-private samenwerking tussen stakeholders.

Het valt sowieso op, dat de 17 Sustainable Development Goals van de V.N. telkens terugkomen in allerlei programma’s van NGO’s, overheden en multinationals, niet alleen op internationaal maar ook op lokaal niveau. In Nederland is de ‘Regionale Energie Strategie’ daar een exacte kopie van, evenals de programma’s m.b.t. duurzaamheid, klimaat en migratie.

Hiermee wordt de suggestie gewekt dat een stille overname dreigt door een nieuwe internationale regering, precies zoals het W.E.F. dat beschrijft in haar missie en visie-statement. Daartoe heeft het W.E.F. ruim 800 ‘Young Global Leaders’ beschikbaar die over hele wereld actief zijn, dezelfde cursus hebben gevolgd bij Klaus Schwab c.s. en invloedrijk zijn bij overheden en in het bedrijfsleven.

Mocht je dat als een complottheorie beschouwen, dan is een bezoek aan de diverse websites van de V.N., het W.E.F. maar ook die van de Europese Unie zeer verhelderend. Van Agenda 2030, ‘The Great Reset’ tot ‘Built Back Better’. Ursula von der Leyen, Frans Timmermans, Mark Rutte, Emmanuel Macron, Justin Trudeau, Boris Johnson, Joe Biden en vele anderen spreken allen dezelfde internationale taal.

Het is zorgelijk, dat de belangrijkste stakeholders in de publiek-private samenwerking steeds ontbreken. U en ik, alle burgers die hier niet op (kunnen) stemmen. Tijd voor een echte reset, terug naar lokale samenwerking tussen belanghebbenden i.p.v. regenten uit Brussel of Davos.

French Paulitz