15
Fri, Nov

Politiek & Maatschappij
Typography

NLMagazine Politiek & Maatschappij – Steeds vaker worden camerabeelden gebruikt om inbrekers, overvallers of andere overtreders van de wet op te sporen. Deze beelden worden dan niet alleen gebruikt bij een tv-programma als ‘Opsporing Verzocht’, maar ook op sociale media. Dat lijkt op het eerste gezicht een goede ontwikkeling want wie wil nou niet dat criminelen worden opgepakt en, indien schuldig bevonden, opgesloten?

Wat we daarbij vaak vergeten is dat de camera’s die worden ingezet, 24/7 aanstaan en dus ook worden gebruikt ter observatie van ‘normale’ mensen zoals u en ik.

Vaak hanteren overheden het argument dat onze veiligheid ermee gediend is en dat bijvoorbeeld dankzij vaste camera’s op snelwegen hulpdiensten snel (ler) ter plaatse zijn wanneer een verkeersongeval heeft plaatsgevonden. Prima argumenten zolang gezichtsherkenning nog niet wordt ingezet zoals in een groeiend aantal steden in China het geval is en we nog vrij kunnen gaan en staan waar we willen zonder te worden gevolgd…

Inmiddels zijn er wereldwijd bijna 1 miljard camera’s geïnstalleerd en dat aantal neemt in rap tempo toe. In onderstaande tabel ziet u de top 10 van steden in de wereld met de meeste camera’s, uitgedrukt per km2 en per 1.000 inwoners.

Positie 2020

 Stad

Aantal camera’s per km2

Aantal camera’s per 1.000 inwoners

1

Chennai, India

      657

   25,5

2

Hyderabad, India

      480

   30

3

Harbin, China

      411

   39,1

4

London, VK

      399

   67,5

5

Xiamen, China

      385

   40,3

6

Chengdu, China

      350

   33,9

7

Taiyuan, China

      319

 119,6

8

Delhi, India

      289

   14,2

9

Kunming, China

      281

   45

10

Beijing, China

      278

   56,2

Bron:visualcapitalist.com

 

Welke landen vallen hierbij op?  
Bovenstaande tabel bevestigt ons beeld van China als land waar de meeste camera’s in gebruik zijn. Bovendien wordt in China ook het meeste gebruik gemaakt van systemen (lees: software) die gezichtsherkenning mogelijk maken en die data verzamelt voor het samenstellen van profielen van burgers. Er wordt al een paar jaar geëxperimenteerd met een puntensysteem waarmee je je sociale status verbetert en bijvoorbeeld makkelijker een geldlening verkrijgt of toegang tot een universitaire opleiding. Daar tegenover staat dat wanneer je bijvoorbeeld vaker verkeersovertredingen begaat, je een hogere premie betaalt voor de verzekering van je auto of helemaal geen auto meer mag rijden.

En hoewel veiligheid veelvuldig wordt gebruikt als argument voor de inzet van al deze camera’s, is het opmerkelijk dat een stad als Taiyuan, met het grootste aantal camera’s per 1.000 inwoners, een relatief hoge criminaliteit kent.


De grote vraag – Veiligheid of vrijheid
Vaak hoor je het argument van mensen dat het ze niet zoveel uitmaakt wat onze overheid allemaal over ons weet; ‘Ik heb toch niks te verbergen’ en dus nemen we die camera’s voor onze veiligheid maar voor lief. Maar zodra diezelfde mensen zien wat de gevolgen van een sociaal puntensysteem kunnen zijn zoals dat in China wordt ingezet, verandert hun mening abrupt.

Met het oog op de recente gebeurtenissen in de VS, waarbij Twitter en Facebook besloten om het Twitter-account van de zittende president stop te zetten, ontstaat tevens de vraag of de macht van grote Techbedrijven niet moet worden ingedamd. Daarnaast besluit ook Youtube regelmatig om videoboodschappen te verwijderen wanneer bepaalde meningen worden gedeeld die niet passen in overheidsbeleid dat betrekking heeft op het volgen van de COVID-19 regels.

Kortom, in onze Westerse democratieën zijn vrijheid en vrijheid van meningsuiting een groot goed en daar zijn in het verleden grote offers voor gebracht. Die vrijheden zijn echter niet vanzelfsprekend.


French Paulitz

Quote

NOS politiek

e-Matching