NLMagazine/Amsterdam, MKB, Economie & Duurzaamheid - Ze had nog nooit een echt brood gebakken en werkte als ZZP-er in de TV- en filmindustrie toen in 2020 de coronapandemie uitbrak. Ineens kwam al het werk in die sector stil te liggen.
Vooral de afstandsregels maakten veel lopende projecten voorlopig onmogelijk. Net als veel anderen in die rare periode besloot Suzanne Corbeek (51 jaar) om in haar benedenwoning in de Watergraafsmeer eens broden te gaan bakken.
Ze kocht een desemstarter en keek op YouTube hoe je daarmee brood kunt bakken in een gewone thuisoven. Het was natuurlijk experimenteren in het begin, maar al snel vielen de broden goed in de smaak, niet alleen in haar eigen gezin, maar ook bij haar buren en kennissen.
Via een 9-weekse cursus bij een echte Franse bakker van het Bakery Institute in Zaandam werd ze opgeleid tot ‘boulanger’. Na die leerschool begon ze thuis met een inmiddels aangeschafte steenoven ter grootte van een koelkast op kleine schaal desembroden te bakken voor buren en kennissen.
‘Mijn man en drie zonen werden er wel eens gek van, al die broodspullen in huis’. Via een kennis, die regelmatig op de Pure Markt staat, mocht ze daar ook eens proberen haar brood te verkopen. ‘Dat was best spannend, maar binnen twee uur was alles uitverkocht!’ Via een app-groepje, tikkies als betaalsysteem en later een echte website breidde ze haar klantenkring vanuit huis uit.
Maar voor een verdere groei was er toch echt een winkel nodig. Op de hoek van haar eigen Newtonstraat en de Archimedesweg stond een voormalig nachtcafé leeg. Daar bakt en verkoopt ze sinds 2022 van woensdag tot en met zaterdag haar brood. Haar vaste klanten ontbijten en lunchen er graag. Of ze komen er een kop koffie drinken. Aanvankelijk werkte ze er nog twee dagen in de week bij in haar oude beroep, maar al snel was daar geen tijd meer voor.
De broden bij MAS zijn niet goedkoop, maar er zit dan ook veel handwerk in. De in Nederland geteelde tarwe wordt gemalen in Windkorenmolen De Vlijt Wageningen. Om zes uur ’s ochtends beginnen ze altijd met bakken. Suzanne heeft inmiddels behoorlijk wat personeel, deels zelf opgeleid, deels met al eerdere ervaring elders. Meestal doen mijn mensen er heel andere dingen naast. Vooral veel jonge mensen vinden het fijn om ook iets met hun handen te doen. Dat is het mooie van dit werk: je maakt iets concreets, waar mensen van genieten. ‘Mijn moeder begrijpt nu tenminste echt wat ik doe, vroeger stond alleen mijn naam wel eens op een aftiteling, waar ze dan trots op was’.
Hoewel ze zelf niet meer elke dag in de zaak staat, vindt ze het nog steeds leuk om in de winkel te werken. Het contact met de klanten, vaak uit haar eigen buurt, is fijn, maar ook het brood bakken zelf geeft haar nog steeds voldoening, ook al is het best hard werken. Of een van haar zonen, de oudste is nu 16, het ooit gaat overnemen, is nog afwachten. ‘Gek genoeg vinden ze het casinobrood uit de supermarkt ook heel lekker’ zegt ze grinnikend.
Zelf wist ze op die leeftijd ook niet wat ze wilde worden en waar ze goed in was. ‘Daar kom je pas achter als je volwassen bent’. Bij haar was er een pandemie voor nodig om op dit spoor te komen. Dat ze daarin zeker niet alleen in was, blijkt regelmatig: vooral in het bakkersvak zijn er meer voorbeelden te vinden van mensen die van hun hobby een broodwinning hebben gemaakt. En gelukkig zijn er ook steeds meer mensen die de smaak van kleinschalig, ambachtelijk gemaakt brood weten te waarderen. Spannend om dat ook op de nieuwe locatie te ervaren. Tot ziens bij bakkerij en atelier MAS.
Bron: Oostonline
