NL Magazine - Economie & Techniek – Het artikel dat u nu leest kan ook worden gelezen vanaf het strand op Curaçao of een hotelkamer in Singapore en de snelheid waarmee u dat op uw scherm gepresenteerd krijgt, is bijna overal gelijk.
In de begintijd van het internet, begin jaren 90 van de vorige eeuw, werden webpagina’s nog via analoge modems geladen en duurde het een eeuwigheid voordat een plaatje of een foto zichtbaar werd, laat staan dat het bekijken van een film mogelijk was. Inmiddels telt Netflix meer dan 190 miljoen abonnees en loggen iedere maand meer dan 1,8 miljard mensen in bij YouTube. Waarom? Omdat altijd en (bijna) overal high speed internet beschikbaar is waarmee de beeldkwaliteit is gegarandeerd en je ononderbroken kunt kijken naar een enorm divers aanbod wanneer jij dat wilt.
Hoe kan dat?
Dit wordt mogelijk gemaakt door de ‘information superhighway’, in gewoon Nederlands, de nieuwe digitale snelweg. Met de technologie die voor deze snelweg wordt gebruikt, glasvezel, werd in de jaren 50 van de vorige eeuw geëxperimenteerd en deze werd in de loop der jaren verder geperfectioneerd. Dat leidde in 1988 tot de aanleg van de eerste werkende onderzeese glasvezelverbinding tussen de VS en Europa en in de jaren 90 werden in rap tempo tientallen andere kabelverbindingen gelegd. Heden ten dage zijn alle continenten met elkaar verbonden en de aanleg van nieuwe kabelverbindingen gaat nog steeds door. Alleen al tussen 2016 en 2020 werden wereldwijd meer dan 100 nieuwe onderzeese kabelverbindingen aangelegd met een geschatte waarde van meer dan 12 miljard Euro.
De belangrijkste spelers
Ondanks het feit dat inmiddels zo’n beetje iedere plek op aarde toegang heeft tot deze digitale snelweg, is er nog steeds vraag naar meer ‘rijbanen’ op deze digitale snelweg. Dat komt vooral door de groeiende behoefte aan videocontent en de eisen die we stellen aan de kwaliteit van al die beelden. En vergeet niet, dat er nog steeds grote delen van Afrika zijn waar nieuwe gebruikers toestromen, net zoals in India, Zuid-Amerika en delen van China.
Tot een paar jaar geleden werden deze nieuwe kabelverbindingen vooral gelegd door consortia van overheden en telecombedrijven. Inmiddels zijn daar ook technologiebedrijven bij betrokken zoals Amazon, Google en Microsoft. Dat wordt ingegeven door het feit dat zij, dankzij de explosieve groei van clouddiensten die zij leveren, er belang bij hebben dat het transport van al die data naar hun datacenters goed verloopt. Bij elkaar opgeteld beheren deze 3 Tech giganten nu al meer dan 60.000 mijl aan kabelverbindingen en dat gaat de komende jaren verder toenemen…
En wat gebeurt er dan met al die verouderde verbindingen?
Deze worden ‘afgesloten’, maar niet weggehaald; zij krijgen een nieuwe functie bij seismisch onderzoek zoals bijvoorbeeld bodemverandering of de voorspelling van aardverschuivingen zodat een tsunami vroegtijdig kan worden waargenomen.
Daarmee krijgen deze afgeschreven kabels een wellicht nog belangrijker functie dan het transporteren van video content…
French Paulitz
