Door Franke van der Laan - NLMagazine/Hoofddorp, Natuur & Milieu - Wondklaver is één van de ruim 250 soorten klaversoorten. Naast gewone klavers zijn er andere vlinderbloemgeslachten zoals wikke, honingklaver, erwt, lins en lathyrus.
Al deze vlinderbloemigen hebben het vermogen om stikstof uit de lucht vast te leggen en daarmee de bodem vruchtbaar te maken. Dat doen ze in symbiose met bacteriën die ze in knolletjes in hun wortelstelsel houden: De bacteriën leggen onbruikbare stikstof uit de lucht vast en maken dat als nitraat beschikbaar en de planten verzorgen en voeden de bacteriën met suikers die zij in hun blad maken. Per ha kan er 50-200kg stikstof vastgelegd worden. Mede dankzij deze symbiose kunnen ze groeien op voedselarme plekken waar andere soorten geen kans zien. Vaak zie je klavers als vitale donkergroene pollen in een veld met geel gras.
Bijzonder
Wondklaver is makkelijk te herkennen. Zoals alle klavers heeft het een samengesteld hoofdje met bloemen. Deze zijn geel maar tussen de bloemen zitten lange haren (foto). Onder het bloemhoofdje zit een kelkblad dat er uitziet als een hand met 4 of 5 vingers. Elk bloemetje bevat 12 meeldraden waarvan de meeste samengegroeid zijn. Als een hommel of bij op de kiel van de vlinderbloem landt, drukken de meeldraden het stuifmeel tegen zijn buik. Elk bloemetje maakt 1 zaad. Het bloemhoofdje blijft intact na de bevruchting. De haren helpen het zaad bij de verspreiding door de wind. Wondklaver werd gebruikt bij de behandeling van wonden om bloedingen te stelpen. Uit klavers kan bijzondere honing worden gewonnen en de hele planten zijn zeer gewild als veevoer. Wondklaver is de waardplant van het bijna uitgestorven dwergblauwtje.
Waar
De meeste klaversoorten komen voor in het noordelijk halfrond. Binnen de uitgebreide klaverfamilie heeft elke soort weer een eigen niche veroverd. Zo groeit Hanenpootje op zeer droge arme zand grond, moerasrolklaver aan oevers en heeft wondklaver een voorkeur voor kalkrijke grond. De grootste aantallen vind je dus in de kalkrijke duinen en in Limburg. Maar ook de Haarlemmermeer heeft schelpenkalk in de bodem dus ook hier kun je het hier en daar in bermen en bloemweides aantreffen. Bv in onze duinvallei in het Groene Carré Zuid.
Meldingen van bijzondere dieren en planten kunt u doorgeven aan Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Alle columns vanaf april 2006 vindt u op www.stichtingmeergroen.nl