Door Sylvia Doesburg - Uit het Geheugen van Oost - Het monument ter herdenking van de SLM-vliegramp op 7 juni 1989 - NLMagazine/Amsterdam - Het is anders iemand bij een ramp te verliezen. Veel nabestaanden zitten nog met problemen, maar op de herdenking ben je lotgenoot. Deze week is het 35 jaar geleden dat het kleurrijk elftal verongelukte.
De stichting Kleurrijk 7 juni 1989 is vanuit de stichting Kleurrijk Elftal ontstaan om niet alleen de voetballers, maar alle slachtoffers van de SLM-ramp te herdenken. De meeste slachtoffers kwamen uit Amsterdam en café de Draver speelde een belangrijke rol in hun leven. Daarom staat het herdenkingsmonument op het ’s Gravesandeplein vlak bij het café.
Je bent op de herdenkingsdag zo klein. Ik stort als bestuurslid net zo hard in als alle anderen, vooral bij de kranslegging. Ik leef het hele jaar door eigenlijk naar die 7e juni toe, vooral omdat ik in de organisatie zit. Onmiddellijk na de herdenking zijn we alweer bezig met die van volgend jaar. Dat maakt het anders, iemand bij een ramp verliezen.
Het blijkt dat veel nabestaanden nog met problemen zitten. Onze kinderen zijn allemaal groot geworden. Mijn jongste was zes maanden toen Lloyd overleed. Na een tv-programma over de ramp stortte ze helemaal in. Ik had nooit gedacht dat dat bij haar zo heftig zou komen.
We staan nu dus voor heel andere problemen dan vijftien jaar geleden en daar moeten we eigenlijk nu eens hulp bij krijgen. Ik ben jaloers op hoe er na de Bijlmerramp een leger aan hulpverleners klaarstond. Wij hebben één workshop in Casa 400 gehad en daar hield het mee op. Ook vriendschappen bleken weinig waard. De kinderen zeggen ook steeds: ‘op het moment dat papa dood is gegaan, waren wij ook dood.’ Lloyd was dan een bekende figuur en je kwam erachter dat het alleen om hem was gegaan.
Op de herdenking ben je lotgenoot. We proberen van al die bevolkingsgroepen, die in dat vliegtuig zaten, een of andere geestelijke daar te krijgen. Uit die diversiteit kun je veel halen. Bijvoorbeeld dit jaar, die Hindoestaanse dansen na de dienst. Ik vond het zo heerlijk daarnaar te kijken. Dat gaf me gewoon kracht, die sereniteit. Dat gaf ook rust enzo.
Bron: Oostonline.nl
