De computer

Ik vind het een belachelijk idee, een computer in huis ? Waarom zouden we ? Die hebben we echt nooit nodig ! “Nou”, oppert mijn geliefde echtgenote, “er zijn programma’s op zo’n computer waarmee ik mijn verslagen zou kunnen maken en als we dan ook een printer hebben, kan ik ze meteen op papier zetten.”

Belachelijk, maar er wordt gepraat en doorgedramd en uiteindelijk komt er een computer en niet eens zo’n kleintje: de harde schijf heeft maar liefst een capaciteit van twintig Mb ! Compleet met een negennaalds printer, negen naaldjes produceren elk een puntje en vormen zo letters, een wondertje van techniek.

WordPerfect wordt aangeschaft als tekstverwerker en we kunnen aan de slag.

Een paar van mijn collega’s hebben thuis inmiddels ook zo’n pc en we raken geïnteresseerd in de techniek. Hoe kun je het geheugen van één Mb zo gunstig mogelijk gebruiken ? Dat geheugen is verdeeld in een werkgeheugen, een extended en expanded geheugen, wij noemden het een ‘hoog geheugen’, waarin het systeem z’n werk moest doen. De truc was om het werkgeheugen zo groot mogelijk te houden en zoveel mogelijk te plaatsen in het hogere geheugen met het commando devicehigh.

Je leerde van elkaar de belangrijkste DOS-commando’s. Er was nog niets menugestuurd dus alles moest als commando ingetypt worden. Met diskcopy werd je floppydisk gekopieerd, met mkdir creëerde je een directory/map. Daar moest je dan nog wel een bestemming of naam achter zetten. Eén spatie of letter verkeerd en de boel liep vast. Wat een tijd.

Wordperfect verdween en Word kwam. MS Dos is niet meer nodig en alles gebeurt in de Windowsomgeving met een (draadloze) muisklik. Het kleinste programma dat ik nu op mijn laptop heb, zou niet op de harde schijf van het bakbeest van de computer van toen passen.

De ‘computer’ die op het kantoor van mijn eerste baan werd aangeschaft had een droog klimaat nodig in een stofvrije omgeving met een constante werktemperatuur. Het monster paste maar net in de grote zaal die ervoor moest worden vrijgemaakt. Mijn telefoon van nu kan meer, kan het sneller en stelt vrijwel geen eisen aan z’n omgeving. Overigens, mijn geliefde echtgenote vraagt mij nu hoe iets moet, want ik ben inmiddels degene die er thuis het meest achter zit, achter de computer.