Gebruikerswaardering: 5 / 5
Door Fred van Assendelft - NLMagazine/Columns - Klaas van Assendelft was een edelman en de adel sprak Frans. Zijn zoon Gerrit (1487-1558) werd dan ook omstreeks 1505 naar de universiteit van Orléans gestuurd om rechten te studeren en zijn Frans te verfraaien. In Frankrijk regeerde toen Lodewijk de XII.
Voor Gerrit werd een herberg gevonden en vooral herbergier Chasseur vond hem geweldig. De zoon van een rijke, Nederlandse edelman leek hem wel een geschikte partner voor zijn dochter Catharina. Dochterlief bediende Gerrit dan ook als het even kon en ook roomservice was toen geen ongebruikelijke dienst. Ook werd het meisje geïnstrueerd vooral op eventuele avances van de jonge student in te gaan en toen zij in een wat intiemere situatie op zijn kamer beland waren, kwam Pa met een advocaat de ruimte binnenstormen en eiste dat er getrouwd zou worden.
Gerrit kon alleen maar ‘Oui ’ stamelen, maar zadelde in alle vroegte zijn paard en reed als een dolleman terug naar Den Haag. Catharina kwam hem achterna en er werd toch maar getrouwd. Waarschijnlijk mede onder druk van de familie Van Assendelft, die Catharina met haar lage komaf helemaal niet zagen zitten, probeerde Gerrit, ondanks de geboorte van hun zoon Klaas in 1516, van het huwelijk af te komen.
In het tweede kwart van de zestiende eeuw was Gerrit raadsheer en president van het Hof van Holland en één van de sleutelfiguren in Holland. Daar paste deze eenvoudige vrouw Chasseur niet bij en uiteindelijk scheidde het paar in 1532. Caatje kreeg een jaargeld van zeshonderd gulden, terwijl Gerrit de kosten van de opvoeding van zoon Klaas zou bekostigen. Zij ging in het Huis van Assendelft in de Nieuwstraat in Den Haag wonen, samen met haar dienstmaagden, een page en een kapelaan.
In Den Haag was het leven erg duur en als bijverdienste begon Catharina, samen met haar kapelaan en twee Franse knechts een handeltje in vals geld. Dat leverde tenminste een leuke som op, maar na negen jaar werden zij ontdekt. De reputatie van de Van Assendelfts kreeg een flinke knauw en Gerrit moest aftreden als president van het hof.
Normaal kwamen valsemunters op de brandstapel, maar de Van Assendelfts hadden nog veel invloed en voor zijn ex-vrouw werd een ‘mildere’ straf bedacht: zij werd veroordeeld tot de verdrinkingsdood.
Een blaam op het machtige geslacht Van Assendelft, toen al schandalen !
