NLMagazine Politiek & Maatschappij – In deel 1 over opinievorming in Nederland schetsten we een beeld over de totstandkoming van al het nieuws en brachten we in kaart hoe slechts een drietal 'powerhouses' middels kranten, radio en TV ons dagelijks voorziet van informatie die op hoofdlijnen met elkaar overeenkomt. Dat wordt dagelijks nog 's dunnetjes overgedaan door de publieke omroepen die volledig afhankelijk zijn van staatssteun.
Maar ook buiten Nederland is slechts een klein aantal partijen dominant in de productie- en distributie van nieuwsfeiten, alleen is de omvang van deze bedrijven vele malen groter dan die van hun Nederlandse vakbroeders. Ruim 90% van die grote internationale mediabedrijven is in handen van mega investeerders als Blackrock, Morgan Stanley en Vanguard. Zij zijn op hun beurt weer partners van het World Economic Forum en leveren als partners een stevige financiële bijdrage, maar daarover straks meer.
De grootste mediabedrijven zijn onder andere Walt Disney Corp en Sony, CBS, Time Warner (CNN), Viacom en Newscorp. Net zoals DPG, Media Huis en Bertelsmann in Nederland, produceren en distribueren zij nieuwsfeiten via radio, TV en talloze digitale kanalen. Wat daarbij opvalt is, dat zij voor het vergaren van hun nieuws bijna geheel afhankelijk zijn van slechts 2 bronnen: ANP (eigendom van Talpa, John de Mol) en Thomson Reuters (eigendom van de Canadese familie Thomson).
De internationale publieke opinie – wie bepaalt die?
De journalisten die werkzaam zijn bij ANP en Thomson Reuters zijn (bijna) allemaal aangesloten bij het ‘European Journalism Center’ dat haar hoofdzetel heeft in Nederland. Deze organisatie leidt journalisten op en financiert allerlei journalistieke projecten. Tevens werkt dit center nauw samen met bedrijven als Google en Facebook en vinden journalisten in opleiding stageplekken bij ANP en/of Thomson Reuters. Oh ja, en zowel het ministerie van Buitenlandse Zaken als het ministerie van Onderwijs dragen als partner bij aan deze organisatie. Zo komen journalisten in opleiding al heel snel in aanraking met organisaties waar zij direct of indirect baat bij hebben.
Het European Journalism Centre steunt ook het ‘Project Syndicate' dat kosteloos nieuws brengt aan armere landen in de wereld. Deze organisatie ontvangt jaarlijks substantiële financiële bijdragen van onder andere The Bill & Melinda Gates Foundation en de Open Society Foundation (George Soros).
Beïnvloeding publieke opinie
Kortom, de beide journalistieke organisaties ‘European Journalism Center’ en het ‘Project Syndicate’ hebben veel baat bij de partnerships met The Bill & Melinda Gates Foundation en The Open Society Foundation van George Soros, net zoals de samenwerkingen met bedrijven als Google en Facebook. Belangenverstrengeling ligt dan al snel voor de hand want niemand bijt de hand die 'm voedt. Dan is het niet zo gek dat de doelstellingen van The Bill & Melinda Gates Foundation in berichtgeving een positieve lading bevatten en dat de boodschap van George Soros zichtbaar en hoorbaar is via de talloze NGO's die door hem worden gesteund. Hoezo beïnvloeding van de publieke opinie?
Naar onze bescheiden mening echter, kan journalistiek alleen dán objectief zijn wanneer er volstrekte onafhankelijkheid bestaat.
Link met het World Economic Forum en belangenverstrengeling
Het World Economic Forum wordt door een groot aantal partners (financieel) gesteund. Naast de al eerder vermeldde partners Vanguard en Blackrock komen hier ook weer de namen van Bill en Melinda Gates en The Open Society Foundation van George Soros voorbij. Daarnaast zijn ongeveer alle zichzelf respecterende multinationals partner en zijn honderden regeringsleiders en politici lid van deze club.
Om lid te mogen zijn van dit ‘elitegezelschap’ betaalt u jaarlijks een lidmaatschap t.w.v. €35K maar niet ieder lid betaalt dat zelf. Zo wordt voor de meeste politici en regeringsleiders de jaarlijkse contributie indirect door de partners betaald. Zo ook voor Sigrid Kaag en Mark Rutte en honderden andere politici uit de hele wereld zodat ook hier belangenverstrengeling snel op de loer ligt.
Beïnvloeding internationale publieke opinie met een eenduidige boodschap
Naast het World Economic Forum is er nóg een grote internationale organisatie waar dezelfde organisaties en regeringsleiders de agenda's bepalen: De Verenigde Naties. Er bestaat geen enkele democratische rechtvaardiging voor de talloze oekazes die door de VN worden uitgegeven maar toch wordt bijvoorbeeld de agenda met de 17 Sustainable Development Goals (SDG) door alle regeringsleiders overgenomen in vooral westerse landen.
Denk daarbij aan klimaatmaatregelen maar ook gender politiek, onderwijs en voedselvoorziening worden als programma’s 1 op 1 overgenomen. Sinds de introductie in 2015 van deze SDG’s worden we dan ook steeds vaker geconfronteerd met kreten als ‘The Great Reset’ en ‘Build Back Better’ en wordt de COVID-19 pandemie als een ‘Great Opportunity’ beschouwd.
Volgens de VN, het World Economic Forum, de World Health Organization en de Europese Commissie bestaat ‘The Great Opportunity’ er uit, dat we nu de kans hebben om de COVID-19 pandemie wereldwijd aan te pakken en om in hoog tempo klimaatmaatregelen door te voeren. Uiteraard bepalen de leiders van deze organisaties, zonder democratische rechtvaardiging, in nauwe samenwerking met multinationals en honderden NGO’s hoe dat vorm moet krijgen en vooral hoe de financiering ervan gaat plaatsvinden. Vervolgens wordt dit als beleid ingevoerd door nationale regeringen van landen zoals Nederland.
Een recent toonaangevend voorbeeld
Ter illustratie: de aanpak van de COVID-19 pandemie werd in oktober 2019, dus enkele maanden voordat we ermee werden geconfronteerd, als een scenario besproken tijdens een internationaal evenement (https://www.centerforhealthsecurity.org/event201/scenario.html). Dit event werd onder andere gesponsord door The Bill & Melinda Gates Foundation en World Economic Forum.
Op 22 januari 2019 werd in Chatham House in Engeland een lezing verzorgd door Marc van Ranst (de Belgische Jaap van Dissel) waarbij hij aan de hand van artikelen in kranten en persconferenties uiteenzette hoe je de media kunt gebruiken om de bevolking te beïnvloeden (terug te vinden op bijv. Youtube en Vimeo). Dat deed hij bv tijdens de uitbraak van de Mexicaanse griep in 2009 en 2010.
En sinds de uitbraak van de COVID-19 pandemie in maart 2020 zien we precies dezelfde beïnvloeding van de publieke opinie zoals die in de lezing van Marc van Ranst is te zien.
En inmiddels moet je een QR pas laten zien voor een bezoek aan café of restaurant; degene die dat in 2019 als scenario zou hebben voorspeld zou als een echte ‘wappie’ zijn weggezet…
Waar blijft de kritische journalistiek???
French Paulitz
