NLMagazine Maatschappij/Economie - Nederland wordt al decennia geroemd om haar solide pensioenregelingen. In ons omringende landen werd lange tijd met jaloezie gekeken hoe we dat voor elkaar hadden. Helaas staan onze pensioenfondsen al langere tijd onder druk vanwege een zeer lage rente en lezen we regelmatig berichten dat ons zo geroemde pensioenstelsel niet langer zo solide is als we lange tijd verondersteld hebben.
Hoe staat dat ervoor in andere landen?
Volgens een analyse van ‘Het Wereld Economisch Forum’ bestond in 2015 ook in andere landen al een pensioentekort van opgeteld meer dan 70.000 (!!!) miljard US Dollar. Deze analyse bevat alle dreigende pensioentekorten opgeteld van de volgende 8 grote economieën: Canada, Australië, Japan, India, China, Verenigd Koninkrijk, de VS en Nederland.
Om dit dreigende tekort nog beter te duiden: Iedere 24 uur stijgt dit pensioentekort met 28 miljard US Dollar. Als we hier niks aan veranderen, dan is dit bedrag in het jaar 2050 gegroeid tot een astronomische bedrag van mar liefst 400.000 miljard US Dollar.
De belangrijkste oorzaken op een rijtje
Om te beginnen vergrijst in deze 8 economieën de bevolking in rap tempo en is sinds 1940 de leeftijd waarop mensen overlijden gemiddeld gestegen met 3 jaar per decennium. Daardoor is de periode dat mensen profiteren van hun pensioen substantieel toegenomen, maar de periode dat ze voor hun pensioensparen is vrijwel gelijk gebleven. Dit probleem wordt verder versterkt door de explosieve groei van het aantal pensionado's van 1,5 miljard in 2018 tot 2,1 miljard in 2050, terwijl tegelijkertijd het aantal werkenden dat daar tegenover staat halveert van de huidige 8 per pensioengerechtigde naar 4 in dezelfde periode.
Dit tekort is als het financiële equivalent van de klimaatcrisis; we erkennen het probleem en ook erkennen we dat we stevige maatregelen moeten nemen. En hoewel we dit probleem de komende jaren nog een klein beetje voor ons kunnen uitschuiven, zijn de consequenties op langere termijn overweldigend.
Mogelijke maatregelen
Er worden inmiddels al voorzichtig maatregelen getroffen dit probleem te beteugelen zoals het verhogen van de pensioengerechtigde leeftijd; maar dat gaat niet overal zonder slag of stoot. In een aantal landen (Frankrijk, Italië) zijn de pensioenregelingen nog riant. Bijvoorbeeld voor ambtenaren die in sommige beroepsgroepen nog steeds voor hun 60e met pensioen gaan en een substantieel hogere uitkering genieten dan in andere landen. Zij zijn niet bereid dat zomaar in te leveren waardoor stakingen, zoals de laatste weken in Parijs, eerder regel dan uitzondering zijn.
Hoe je het ook wendt of keert, het geld dat nodig is om deze pensioenvoorzieningen in stand te houden, moet ergens vandaan komen. De pensioenpremies zouden omhoog kunnen, maar dat gaat weer ten koste van het netto-inkomen en werkt kostenverhogend voor het bedrijfsleven (hogere premies). De overheid zou kunnen snijden in andere regelingen, de belastingen verhogen of geld uit andere potjes overhevelen zodat er meer geld beschikbaar komt voor pensioenuitkeringen.
In de VS weet de regering nu al dat het Sociaal Pensioen Fonds in 2034 niet meer over voldoende financiële middelen beschikt en slechts kan voldoen aan 77% van de verplichtingen richting pensioengerechtigden. Da’s geen fijne boodschap en kan veel mensen in de problemen brengen.
Deze tijdbom tikt stevig door, ben benieuwd of ie ooit gaat ontploffen, de tijd zal het leren.
French Paulitz
