Column door Fred van Assendelft - NLMagazine/Columns - Van mijn kleinzoon van vier kreeg ik voor mijn verjaardag een prachtig versierde beker. Hij had er onder meer zijn naam zelf opgeschreven; ik ken zijn handschrift inmiddels: begin met schrijven aan de (rechter) rand van het papier en maak de letters steeds kleiner omdat er te weinig ruimte overblijft.
Al vroeg beginnen kinderen te schrijven, soms al vanaf hun tweede jaar. Het lijkt natuurlijk nog nergens op, maar ze proberen de grote mensen te imiteren. Vanaf de willekeurige krassen in het begin zie je dat de fijn motoriek langzaam vooruit gaat. Dat is het moment om te beginnen met de juiste penhoudergreep.
Als het kind vier of vijf is, worden de krassen en ongelijke cirkels, de lijnen en kruisen telkens iets duidelijker. Sommige vier- of vijfjarigen zijn al vroeg letterbewust en gaan hun naam haast leesbaar schrijven. Vaak worden de letters nog gespiegeld of ondersteboven geschreven. Mijn kleindochter Salomé van vijf wil de beginletter van haar naam nog wel eens als een gespiegelde S weergeven.
Het is schitterend om te zien. Ik heb het geluk dat mijn drie kleinkinderen qua leeftijd opvolgend zijn. De oudste is zes. Hij begint al woorden te schrijven; nog wel met een inventieve spelling: hij schrijft woorden zoals ze klinken.
Kinderen kun je heel goed helpen door ze veel voor te lezen (woordkennis), te laten oefenen in het zand of met krijt op de stoep, positief aan te moedigen zonder naar perfectionisme te streven en een goede pen- of potloodgreep aan te leren, maar het proces gaat bij elk kind weer anders. Sommigen, zoals mijn jongste kleinzoon, schrijven hun naam al op hun vierde jaar, anderen hebben wat meer tijd nodig, maar zijn soms al weer verder ontwikkeld op totaal andere vlakken.
Geduld, speelsheid en stimulans zijn de kernwoorden wanneer bij kinderen het schrijven begint.









