Columnisten
Typography

Column Jos de Jong - Een tijdje terug moest ik met een vroege vlucht naar London. Rond 05.00 uur arriveerde de bus om me naar Schiphol te rijden. Met de melding  “Goedemorgen, alles goed met U?” kocht ik een kaartje bij de buschauffeur, beetje Indisch type volgens mij, die me heel vriendelijk aankeek en duidelijk verbaasd was over het feit dat iemand hem op dit vroege uur in de bus goedemorgen wenste.

“U ook van harte goedemorgen en welkom in de bus. Ga lekker zitten, dan maken we er een leuke rit van”, was zijn antwoord. “Dat lijkt me een hartstikke goed idee”, antwoordde ik en ging vervolgens ergens zitten. Iedereen om me heen zat half te slapen of keek op dit vroege uur wat somber voor zich uit. ‘Op naar het werk’, zo te zien.

Aan de saaiheid van de rit kwam al snel een eind. “Goedemorgen iedereen”, schalmde het plotseling door de bus. “Wat me nu toch is overkomen is wel héél speciaal”, sprak de goedgeluimde buschauffeur die direct iedereen bij de les had. Dat is wel heel apart, dacht ongetwijfeld iedereen, een buschauffeur die in de bus een praatje maakt.  “Zoëven komt er toch een reiziger binnen die net als de meesten van u naar Schiphol moet, en die wenst me heel vriendelijk een goede morgen! Dat maak je als buschauffeur toch bijna nooit mee. Wat ontzettend leuk en attent. Hij wenste me een goede morgen en vroeg ook nog eens hoe het met me ging op dit vroege uur van de dag. Wat leuk hè! Vindt u ook niet? Ik wil de man dan ook graag bedanken voor zijn goede wensen, en wens hem, en natuurlijk ook u allen als medereizigers van deze bijzondere busreis, een hele goede morgen en natuurlijk ook een hele fijne dag”. 


Overal werd een beetje gegniffeld in de bus. Iedereen was helemaal bij de les en had een glimlach op het gezicht. Wat een aparte en leuke chauffeur ,dacht ongetwijfeld iedereen. De vrolijke gezichten in de bus werden nóg vrolijker en er werd zelfs hard gelachen toen de chauffeur exact hetzelfde verhaal vertelde, maar nu in het Engels, gevolgd door het Frans, het Duits en het Spaans. Aan het eind van zijn betoog lag vrijwel iedereen in een deuk en voordat men het besefte, reden we l al op Schiphol. Iedereen verliet de bus met een stralend gezicht, vrijwel iedereen bedankte de chauffeur voor deze bijzondere rit en besefte dat deze dag voor hen bijzonder was begonnen.  Wat een leuke rit, zeker voor herhaling vatbaar. Heerlijk om zo een vroege ochtend te beginnen; daar word je toch heel gelukkig van.

 

Jos de Jong